2015-11-07

"Amayurko gaztelu baltza"


Lauaxetaren bertsoak, Valverderen ahotsa.
Hemen entzuten ahal duzue. Hitza, elebiz, behean.

Versos de Lauaxeta. Voz de Valverde.
Lo podéis escuchar aquí. Debajo tenéis la letra, bilingüe.

https://www.youtube.com/watch?v=ObHlcNP5zIo


--------------------------------


AMAYURKO GAZTELU BALTZA



Amayur gaztelu baltz ori
-berreun gudari oso sumin-
zaintzen zaituben zaldun onak
Naparra-aldez egin dabe zin.
Izkillu gorriz zenbat gazte
bildur-bako menditar lerden.
Eta horreik, Yatsu jaun horreik,
Jabier'eko zaldun gure.
Ikurrin bat -kate ta lili-
torre goitijan zabal dago.
Bera salduko daun semerik
mendi honetan ezta jayo.
Amayur'ko ate-zain horrek
zidar-turutaz oyu egik.
Baztan ibarran zenbat etsai,
arrotz-gabe eztago mendirik!
Etsiturik Amayur dauko
Miranda'ko konde Españarrak.
Horreik bai burnizko janzkijak,
ta urrezko ezpata-sagarrak!
Berekin dator, bai berekin,
Lerin'go eto horren semia.
Txakur txarrak jango al dabe,
herri-bako zaldun dongia.
Goiko aldetik hasten dira,
hasten dira subaga-otsez.
Horma-kontretan zenbat zurgu,
eta gezi zorrotzak airez!
Baña torrean zabal dabil,
ikurrin bat -kate ta lili-.
Nok zapaldu ete dagikez
berrehun gudari orok zoli?
Amayur'ko gaztelu baltza
-iausi yatzuz torre goitijak-.
Baña, arrotza, etzadi geldu,
napar-seme dira guztijak.
Harresi gorri, zubi ausi,
-zein gitxi diran zaldun horreik.
Erijo, samurño zakije
aberri-min baitabiltz eureik.
Miranda'ko konde gaizto horrek
jo egixuz zidar-turutak.
Ikurrin bat -kate ta lili-
eztau laztanduko axeak.
Berrehun gudari oso sumin
gaztelu-pian dagoz illik.
Ordutik ona -zenbat laño-,
Naparruan ezta aberririk.




--------------------------------------------------------







AMAYUR, NEGRO CASTILLO


I

Negro castillo de Amayur -doscientos soldados todo ardor-.
Los buenos caballeros que te guardan han hecho su juramento por Navarra.
Con rojas armas, cuánta juventud, esbeltos montañeses, sin miedo alguno.
Y esos, esos señores de Yatsu, los mejores caballeros de Javier.
Una bandera, -cadenas y lises-, en la torre cimera ondea.
Hijo que la venda no nació en esta montaña.
Alcaide, buen alcaide de Amayur, llama con tu trompeta de plata,
¡cuántos enemigos en el valle del Baztán, ni un solo montículo sin extranjeros!


II

Cercado tiene a Amayur ese conde español de Miranda.
¡Qué vestidos de hierro los suyos, qué empuñaduras de oro!
Con él viene, con él llega el hijo de ese traidor de Lerín.
Malos perros te coman perverso caballero sin patria.
Por la parte más alta comienzan, comienzan con ruido de cañones.
¡Cuántas escaleras contra los muros, cuántas afiladas flechas por el aire van!
Pero en la torre cimera ondea una bandera, cadenas y lises.
¿Quién podrá vencer jamás a doscientos soldados todo ardor?


III

Negro castillo de Amayur -han caído tus torres cimeras-.
Pero extranjero, no te admires, pues todos son hijos de Navarra.
Muros rojos, puentes rotos, ¡cuán pocos son ya los caballeros!
¡Oh, Muerte, séles muy benigna, pues mueren luchando por la patria!
Mal conde, mal conde de Miranda, manda tocar las trompetas de plata.
Una bandera -cadenas y lises- nunca más acariciará el aura.
Doscientos soldados, todo ardor, yacen muertos bajo el castillo.
Desde entonces -cuántas brumas- en Navarra no hay patria alguna.






No hay comentarios:

Publicar un comentario